بررسی حملات فیشینگ و راه‌های جلوگیری از آن

فیشینگ چیست؟

فیشینگ (Phishing) یک نوع حمله‌ی سایبری است که در آن مهاجم تلاش می‌کند اطلاعات حساس مانند نام کاربری، رمز عبور، اطلاعات کارت بانکی و سایر اطلاعات محرمانه را از طریق فریب دادن قربانی به دست آورد. این حملات معمولاً از طریق ایمیل، پیامک، یا وب‌سایت‌های جعلی انجام می‌شوند. تا انتهای مطلب با برترپرداخت همراه باشید.

مهاجمان از روش‌های مختلفی برای جلب اعتماد قربانی استفاده می‌کنند، از جمله:

ایمیل‌های جعلی: ایمیل‌هایی که به نظر می‌رسد از منابع معتبر مانند بانک‌ها، شرکت‌های معتبر یا دوستان ارسال شده‌اند، اما در واقع از سوی مهاجمان ارسال شده‌اند.

وب‌سایت‌های جعلی: وب‌سایت‌هایی که ظاهری مشابه وب‌سایت‌های معتبر دارند و از قربانیان درخواست ورود اطلاعات محرمانه می‌کنند.

پیامک‌های جعلی: پیامک‌هایی که به نظر می‌رسد از سوی بانک یا سایر نهادهای معتبر ارسال شده‌اند و از کاربر می‌خواهند که اطلاعات خود را وارد کند.

1. فیشینگ ایمیلی (Email Phishing)

در این روش، مهاجم ایمیل‌هایی به ظاهر معتبر ارسال می‌کند که حاوی لینک‌های مخرب یا درخواست‌های مشکوک برای وارد کردن اطلاعات شخصی است. این ایمیل‌ها ممکن است به نظر برسد که از سوی بانک‌ها، شرکت‌های معتبر یا سازمان‌های دولتی ارسال شده‌اند.

2. فیشینگ نیزه‌ای (Spear Phishing)

این نوع فیشینگ به صورت هدفمندتر انجام می‌شود و مهاجم به طور خاص یک فرد یا سازمان خاص را هدف قرار می‌دهد. مهاجم اطلاعات خاصی درباره قربانی جمع‌آوری می‌کند و از این اطلاعات برای شخصی‌سازی پیام‌های فیشینگ استفاده می‌کند تا آن‌ها معتبرتر به نظر برسند.

3. فیشینگ نهنگی (Whaling)

فیشینگ نهنگی نوعی از فیشینگ نیزه‌ای است که در آن مهاجمان افراد بلندپایه و مدیران اجرایی سازمان‌ها را هدف قرار می‌دهند. این حملات معمولاً پیچیده‌تر و دقیق‌تر هستند و اطلاعات حساس و مهمی را هدف قرار می‌دهند.

4. فیشینگ از طریق تلفن (Vishing)

در این نوع فیشینگ، مهاجم با قربانی تماس تلفنی برقرار می‌کند و با استفاده از روش‌های اجتماعی و فریب، اطلاعات محرمانه را از وی می‌گیرد. این تماس‌ها معمولاً به ظاهر از سوی بانک‌ها یا نهادهای معتبر انجام می‌شود.

5. فیشینگ از طریق پیامک (Smishing)

در این روش، مهاجم پیامک‌هایی به قربانی ارسال می‌کند که حاوی لینک‌های مخرب یا درخواست‌های مشکوک برای وارد کردن اطلاعات شخصی است. این پیامک‌ها ممکن است به نظر برسد که از سوی بانک‌ها یا سایر نهادهای معتبر ارسال شده‌اند.

6. فیشینگ از طریق رسانه‌های اجتماعی (Social Media Phishing)

مهاجمان از طریق حساب‌های جعلی یا هک شده در شبکه‌های اجتماعی، پیام‌هایی به قربانیان ارسال می‌کنند که حاوی لینک‌های مخرب یا درخواست‌های مشکوک است.

7. فیشینگ وب‌سایت (Website Phishing)

در این روش، مهاجم یک وب‌سایت جعلی ایجاد می‌کند که ظاهری مشابه یک وب‌سایت معتبر دارد و قربانیان را به وارد کردن اطلاعات شخصی و محرمانه خود در این وب‌سایت تشویق می‌کند.

8. فیشینگ از طریق تبلیغات (Adversising)

این روش شامل تبلیغات جعلی است که در وب‌سایت‌ها یا نتایج جستجوی آنلاین نمایش داده می‌شوند. با کلیک بر روی این تبلیغات، قربانی به وب‌سایت‌های مخرب هدایت می‌شود.

1.آگاهی و آموزش

مهم‌ترین قدم در جلوگیری از فیشینگ، آموزش کاربران درباره این نوع حملات و نحوه تشخیص آن‌ها است. کاربران باید بدانند که چگونه پیام‌های مشکوک را شناسایی کنند و از کلیک بر روی لینک‌ها یا دانلود پیوست‌های مشکوک خودداری کنند.

2. بررسی دقیق ایمیل‌ها و پیام‌ها

قبل از باز کردن ایمیل یا پیام، مطمئن شوید که فرستنده معتبر است. قبل از کلیک بر روی لینک‌ها، نشانگر موس را بر روی آن‌ها ببرید تا آدرس کامل را ببینید و از معتبر بودن آن اطمینان حاصل کنید. به اشتباهات املایی و گرامری، یا زبان غیر معمول در پیام توجه کنید.

3. استفاده از نرم‌افزارهای امنیتی

نصب و به‌روزرسانی مرتب نرم‌افزارهای ضد ویروس می‌تواند به شناسایی و جلوگیری از حملات فیشینگ کمک کند. استفاده از فایروال‌ها می‌تواند دسترسی غیرمجاز به شبکه را محدود کند.

4. استفاده از احراز هویت دو مرحله‌ای (2FA)

برای حساب‌های کاربری خود از احراز هویت دو مرحله‌ای استفاده کنید تا در صورت لو رفتن رمز عبور، امنیت حساب حفظ شود.

5. بروزرسانی نرم‌افزارها

به‌روزرسانی مرتب سیستم عامل و نرم‌افزارهای مورد استفاده، می‌تواند آسیب‌پذیری‌های امنیتی را کاهش دهد.

6. چک کردن آدرس وب‌سایت‌ها

مطمئن شوید که وب‌سایتی که اطلاعات حساسی را در آن وارد می‌کنید، از HTTPS استفاده می‌کند.

تایپ دستی آدرس‌ها: به جای کلیک بر روی لینک‌ها، آدرس وب‌سایت‌ها را خودتان به صورت دستی وارد کنید.

7. گزارش‌دهی حملات فیشینگ

در صورت مواجهه با حملات فیشینگ، آن را به نهادهای مربوطه و ارائه‌دهنده‌های خدمات اینترنتی گزارش دهید.

1. تغییر رمز عبور و انتخاب رمز عبور قوی.

2. فعال‌سازی احراز هویت دو مرحله‌ای (2FA)

3. گزارش حمله به نهاد های مربوطه و امنیتی.

4. بررسی حساب‌های مالی بررسی تراکنش ها و مسدود کردن کارت ها

5. اسکن سیستم برای نرم‌افزارهای مخرب و بروز رسانی نرم افزار های ضد ویروس

6. آگاه کردن  و اطلاع رسانی به مخاطبین

7. بررسی تنظیمات حساب‌ها بررسی تنظیمات امنیتی

نتیجه گیری

فیشینگ نوعی حمله سایبری است که در آن مهاجمان تلاش می‌کنند اطلاعات حساس کاربران مانند نام کاربری، رمز عبور و اطلاعات مالی را از طریق فریب دادن قربانیان با ایمیل‌ها، پیام‌ها یا وب‌سایت‌های جعلی به دست آورند. این حملات اغلب شامل لینک‌های مخرب یا درخواست‌های مشکوک برای وارد کردن اطلاعات شخصی هستند. برای جلوگیری از فیشینگ، کاربران باید از منابع معتبر پیام‌ها اطمینان حاصل کنند، از نرم‌افزارهای امنیتی استفاده کنند و احراز هویت دو مرحله‌ای را فعال نمایند. همچنین، آموزش و آگاهی درباره روش‌های مختلف فیشینگ نقش مهمی در کاهش ریسک این نوع حملات دارد.

سوالات متداول؟

1.فیشینگ چگونه کار می‌کند؟

فیشینگ از طریق ارسال پیام‌های جعلی که به نظر می‌رسد از منابع معتبر ارسال شده‌اند، کار می‌کند. این پیام‌ها کاربران را ترغیب می‌کنند که روی لینک‌های مخرب کلیک کنند یا اطلاعات شخصی خود را وارد کنند، با هدف سرقت اطلاعات حساس.

2.چگونه می‌توان از حملات فیشینگ جلوگیری کرد؟

برای جلوگیری از فیشینگ، کاربران باید از منابع معتبر پیام‌ها اطمینان حاصل کنند، لینک‌ها و پیوست‌های مشکوک را باز نکنند، از نرم‌افزارهای امنیتی به‌روز استفاده کنند، و احراز هویت دو مرحله‌ای را فعال نمایند.

3.نشانه‌های یک پیام فیشینگ چیست؟

نشانه‌های یک پیام فیشینگ شامل اشتباهات املایی و گرامری، درخواست‌های غیرمعمول برای اطلاعات شخصی، لینک‌های مشکوک و غیرمنتظره، و پیوست‌های مشکوک است. پیام‌های فیشینگ معمولاً با عجله یا تهدید سعی در فریب کاربران دارند.